Tworzę

Tworzę bo jest wena, a może to wiosenne natchnienie .... nie wiem dziewczyny czy wiecie :))) ale od kilku lat pisałam do szuflady wiersze, postanowiłam pokazać je światu może nie są za dobre  ale to moja życiowa  droga moje myśli odczucia coś co w środku mnie żyło .....  czasem to fantazja powstająca w głowie czasem to inspiracja jakąś piosenką

Chłonnych zapraszam  do Wierszopleci

UNIVERSE 

Tyle chciałem Ci dać 
Deszczem kwiatów okryć Cię 
Czasem porwał mnie wiatr 
Chciałem siebie odnaleźć, lecz nie ma mnie 

[Ona:] 
Tyle chciałam Ci dać 
Ubrać miłość w spokój snu 
Gdzieś byłeś, a ja 
Twoich dłoni szukałam i Twoich ust 

Bo ja przez Ciebie zginę 
Bo ja przez Ciebie nawet nie wiem, jak żyć 
Sto lat niech chociaż minie 
Nim spotkam Cię znów, proszę Cię, zostaw już 

[On:] 
Wiem, że grałem nie fair 
Głupie kłamstwa, czasem flirt 
Nie wiedziałem, że wiesz 
Przecież mogłaś pogadać, a tu tylko list 

Mogę zmienić swój świat 
Byleś ze mną była znów 
Będę kochał Cię tak 
Jak to było, gdy miałem dwadzieścia lat 

Bo ja bez Ciebie zginę 
Bo ja bez Ciebie nawet nie wiem, jak żyć 
Sto lat być może minie 
Nim spotkam Cię znów, proszę Cię, błagam, wróć 

[Ona:] 
Przecież wiesz, jak jest, kochałam Cię 
Wierzyłam w to, co mówiłeś, chociaż czułam dziwny lęk 
Przecież wiesz, jak jest 
Nie, nie, innym rytmem dziś gra muzyka naszych serc 

[On:] 
Tyle chciałem Ci dać... 

***************************** 
Moja wersja w formie wiersza :)) 

TYLE CHCIELIŚMY 

Tyle chciałam ci dać 
Deszczem łez zmyć całe zło 
Czasem porywa mnie wiatr 
nie potrafię się odnaleźć 
Tyle chciałeś mi dać 
Spokój 
Bezpieczna przystań 
Gdzie teraz jesteś? 
Wciąż Cię szukam 
Bo Ja bez ciebie nie potrafię żyć 
Niech chociaż minie jakiś czas 
Nim znów staniesz na mojej drodze 
Proszę nie odkopuj przeszłości 
Wiesz ze ranisz mnie 
Swą gra nie ferr 
Głupie docinki 
Czasem złośliwy komentarz 
Nie wiesz jak bardzo tym ranisz 
Przecież mogłeś odejść 
Lecz wciąż dajesz nadzieje 
Może potrafisz zmienić się dla mnie 
Wiedząc 
Ze jesteś dla mnie całym światem 
Bez którego nie potrafię żyć.